Manifestacija „Mostarske kiše“ održava se u Savamali, u "Mikser Hausu", od 6. do 8.novembra i organizuje se sa ciljem da se Beograđanima i onima koji se, slučajno il' namerno, zateknu u prestonici, predstavi kulturna baština grada Mostara. U sklopu ove manifestacije, sinoć se beogradskoj publici predstavio stub alternativne misli ovog hercegovačkog grada – grupa Zoster. Nema potrebe posebno predstavljati ovaj sastav jer svako ko iole prati savremenu domaću rokenrol scenu zna za ovo veliko ime.
Negde oko 22h „Gavrilo“ je ispalio prvi hitac koji je označio početak nesvakidašnjeg spektakla. Moglo se primetiti da se mnogobrojna rulja već nakon prvih taktova primila, a odmah se razjasnilo da je obostrana eksplozija pozitivnih vibracija neminovna u predstojećoj dvočasovnoj svirci. U svom autentičnom, prepoznatljivom stilu - veselim rege tonovima, namerno naivnim pevanjem i tekstovima koji su često prošarani temama o toleranciji, miru, provinciji, politici, itd - momci su beogradskoj publici odsvirali numere koje su bili apsolutni hitovi na četiri diskografska izdanja.
Prašili su poznate stvari poput: (ne idem po redosledu) „Bezbolnim palicama“, „Budi svoj“, “RealnaTV”, „Policija“, „Jamio“, “Izbjeglica”, “Sugrađanin”, “Utopija”, “A gdje sam bio ja” kao i stvari sa aktuelnog albuma “Srce uzavrelo” – „Volio sam te“, “Brod koji tone”. Nakon „Američkog filma“, frontmen Mario Knezović predstavlja članove benda i odjavljuje koncert, što, moram priznati, i nisam dočekao sa oduševljenjem, jer mi se trikovi “nasilnog bisa” nikad nisu preterano dopadali. Kroz koji minut, bend se ponovo vratio na binu i otprašio kultnu “Majko jamajko”, nakon koje je usledio segment nazvan „Pička ciklus”, jer ga čine pesme u kojima je ključna reč naziv za ženski polni organ: „Plačeš“ (pičko) i „Iz pičke sam materine“ na kojoj se u ulozi gosta pojavio proslavljeni glumac Sergej Trifunović. Ova pesma je najviše obradovala provincijalce za koje se ispostavilo da čine solidan deo mase okupljene u MH-u. Pred kraj pesme, bend se isključio i ostavio Marija i Sergeja da akapela dovrše ovu stvar, a oni su ostatak posla prepustili publici. U himničnoj atmosferi, dok je publika horski urlala stihove “provincijske himne”, bend se zajedno sa Sergejem poklonio i napustio binu.
Zoster je bio na visini zadatka, beogradska publika takođe. Ako niste imali prilike da ih poslušate do sad, potrudite se da to popravite što pre. Svirka je protekla u veseloj i energičnoj atmosferi, uz koju šutku, nekoliko penjanja na binu, mnogo znoja, pozitivne energije… tj. stvari bez kojih je koncert Zostera nezamisliv.
Izveštaj: Arturo Bandini
Foto: Sofija Popović
Podeli sa prijateljima:
EmoticonEmoticon